19 Ekim 2011 Çarşamba

kıskanmak, benim dize çekmeme tekabül ediyor mu emin değilim, sen söyle? benim yazamadığım, başkasının yazdığını kullanmak zorunda kalmak eksik hissettiriyor belki biraz. modern sanatın tanımı da bu değil mi ama? - bunu ben de yazabilirdim. - evet ama yazmadın.
yahu bu ara ben çok mu konuşmuşum sanki, yine sana mı bir başkasına mı söylediğim hakkında şüpheye düşüyorum. ben şiirin peşinde koşabiliyorsam o şiiri seviyorum. sen bir yazıyorsan ama ben beş koyuyorsam üstüne işte o şiiri unutmuyorum. bunu yapan iyi şair midir? hayır. sadece, benimdir. bellekten çeker çeker kulanırım, bir metne kapım olur altına yazarım üstüne yazarım yanına yazarım. kimi de bin yazıyor ama bana değmeden geçiyor. bu kimin sayfasını dürer ki?

atlıkarınca müziği çaldığı zaman çok seviyorum evi.
şimdi en çok. bu kahve sahiden güzeldi.

ne güzel oluyor gamze deyince. :) gamze, bir boşluk. kızım, canım, dostumla dolmaya çalışıyor ama olmuyor sen de bilirsin ki 'bir boşluğu ancak daha büyük bir boşluk doldurabilir'.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder